Ik vind het zo waardevol een rol te mogen en kunnen spelen op levensbeschouwelijk terrein voor de leerlingen. De kennis te verbinden met de ziel, zoals een collega het zo mooi verwoordde. Elke week kijken mijn leerlingen uit naar de PEGO-lessen. Het zijn voor hen momenten om even thuis te komen op school, momenten om hun morele vragen en struikelpunten te bespreken en echt zichzelf te mogen zijn.
Op het moment dat er een kanteling zou plaatsvinden naar volledige ILD, dan is het noodzakelijk dat de verschillende levensbeschouwingen betrokken kunnen zijn vanuit co-teaching. De leerlingen hebben het volgens mij nodig dat bij ILD er een vertegenwoordiging is van hun levensbeschouwing. Mijn leerlingen kijken niet uit naar een constant gezamenlijke ILD-toestand. Af en toe vinden ze oké.