Inmiddels geef ik ruim 20 jaar met veel passie Protestants Evangelisch Godsdienstonderwijs. Hierbij gaat het mij niet enkel om mijn leerlingen kennis bij te brengen over het ontstaan en de gebruiken binnen de eigen levensbeschouwing, maar ook om kracht, moed en geloof te putten uit de rijke bron die onze levensbeschouwing biedt. Veel van mijn leerlingen komen graag naar mijn lessen, juist vanwege deze steun die zij hieruit putten. Voor hen is dat een verademing te midden van alle druk die zij dagelijks op school ervaren.
Daarnaast is de afgelopen jaren ingezet op interlevensbeschouwelijke competenties en dialoog, om ook de theorielessen over de verschillende levensbeschouwingen aan bod te laten komen en in te zetten op respect en verdraagzaamheid.
De levensfase van kinderen en tieners is een zeer kwetsbare fase. En juist daarom is het zo bijzonder nuttig dat leerlingen twee uurtjes in de week ontvangen waarin ze zich mogen bezinnen vanuit de waarden die hun leven helpen groeien en staande te blijven. Het beleven van de eigen levensbeschouwing is een groot voorrecht en fundamenteel iets anders dan het ontvangen van theorielessen over verschillende levensbeschouwingen.
Dit moeten we hen toch niet afnemen?